Hasret Uzaklığı Şiiri - Anıl Çelik

Her gece, göğsünde hüzün ile serilir semaya
Kimi dalgın gözlerle seyre dalar
Kimi elinde sigarasıyla dumana boğar bu vakti
Geceleri özlem düşer yastığa bir tohum gibi
Ve tohumları sular aşıklar, gözyaşlarıyla
Yeşeren her filiz sol yanına bir gam bırakır bu şehrin
Bu şehrin sokaklarında rüzgar söyler en acıklı türtüyü
Köpekleri sokak aralarından duyurur sefilliğini
Bir bilmece olur yıldızlar ve kaybolup gider bu şehrin benliği
Akrebin yelkovanla buluştuğu o gece bulvarında
İki hür yaş kavuşur bir sevdalının avuçlarında
Kalemi kırılmış tüm umutların yası tutulur yüreğin başucunda
Merhameti gizli bir kuş havalanır gece karanlığından uzak günlerin aydınlığına
Ama nafile bu yol hasret uzaklığında