Hasret Uykusundan Şiiri - Zeki Tepe

Yağmur yağıyordu,gecenin soğuğa çalan karanlığın da.
İçeri de seven bir kalp uyuyordu.
Gitmişti,bu şehir den sevilen sevgili.
Sokaklar ıslaktı, gözler nemli.

Bu şehir de,boğuyor beni artık.
Üzerime geliyor sokaklar,caddeler
Gücü bir tek bana yetiyor biliyorum.
O varken ahkam kesemiyordunuz.

Ben bilmesem de,sen anla beni artık.
Tut elimi uyandır bu uykudan
Yada bırak, uyanmayayım bir daha
Aşkın bu bitmeyen hasret uykusundan.