Hasret Terazisi Şiiri - Selma Şanal

Yavaş yavaş silindi benliğimden
Senden kalanlar
Kayboldum sokağında kimsesizliğin
Başıboş,çaresiz üstelik zavallı
Nasıl tükendiğimi izledim sende,

Gitgide soğudu ellerim
Kaybettim sıcaklığını
Yokluğunun ayak seslerini duydum ansızın
Bıçak değmiş misali
Kan aktı yüreğimden

Sustu dilim
Hem öksüz,hem yetim kaldı sevdam
Ve ben hala tükenmekteyim...

Kuş gibiyim sensiz
Bir yığını kanatlarında taşıyan
Ölüm denizlerinde
Süzülürken gölgem
Nefes nefese çırpınırım bıraktığın izde,

Sen giderken benden
Umarsız,acımasız
Bir zamanlar sığındığım
Gölgende kayboldu,

Akmayan gözyaşlarımın ağırlığınca
Adırmadım vebaline yokluğunun
Kabullendim bedeli neyse velhâsıl
Hasret terazisinde tartıldı sensizlik
Yüklendim ağırlığınca ve işte ödüyorum,

Sustu dilim
Hem yersiz,hem yurtsuz kaldı sevdam
Ve ben hala direnmekteyim...

00:42___12.07.12