Hasret Sürgünü Şiiri - Hasan Bilgin 2

Dostlarım hasretini kağıda dök dediler
Ruhumdan ruhunu yırtıp sök dediler

Gönlümün bir yarısı sen bir yarısı ben
Çok dokundu sessiz sedasız gitmen

Yolların nereye çıkar bilmem yoksun
Baktığım yerde sineme saplanan oksun

Gözlerin mühürlese sabahı akşamı geceyi
Sana diyemedim söylemedim son heceyi

Ruhum yangın yeri döner misin bilmem
Yıldızlara baktım diye söner misin bilmem

Gurbetin oldu gökyüzüm baktığım sendin
Yenilmez sanırdım beni gittiğin gün yendin

Merhamet dilencisi divane harap ehliyim
Nerede akşam orada sabah şarap ehliyim

Kapı her çalındığında geleni sen sandım
Kaybolan şehrimde ayak izinden usandım

Dile geldi göynüm kahrından peri-perişanım
Kara toprağıma baktığın gün en büyük nişanım

Hasret sürgünüm bitti sende ağla - yan
Olmasın sesini benden başka bir duyan
Olmasın sesimi senden başka bir duyan