Hasret Sürgünleri-4 Şiiri - Özge Can Alpöz

Köyümün dağlarındaki kekik kokusunu özledim en çok...
Bir de senin sıcacık tarhana çorbanı annem.
Sahi, babam da çok severdi.
Dünyanın en güzel lezzetiymiş meğer.
Pişirdiğim hiçbir çorba ona benzemeyince anladım.

Büyümeye özendiğim zamanlardan bir gün;
Düşmüştüm...
Kanayan dizlerime üfleyip "Bir şey yok kızım" demiştin.
Haklıymışsın...
Yüreğim kanayınca anladım.

Bir uğurböceğini sağ elimden sol elime yürütürken,
Ona şarkılar söylerdim.
"Uç uç böceğim, annen -baban sana terlik,pabuç alacak."
Uğur böceklerinin pabuç giymediğini,
Ayaklarım buz gibi betona bastığında anladım...

Şimdilerde; iki yakasını bir araya getiremediğim hayatımın,
Esaret kokan sokaklarında kendimi arıyorum...
İkindi sıcağındayımdır belki.
Dut ağacının tepesinde ya da...
Okuduğum lisenin kirli paslı sıralarına kazıdığım aşk sözlerinde...
Hiç bir yerde olmadığımı ,sağır duvarlar susunca anladım.

Köyümüzün dağlarındaki kekik kokusunu,
Çok özledim annem...
Bir de senin sıcacık tarhana çorbanı...
özge kuru (özgecanalpöz)
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.