neylesin şu deli gönül
sensiz gelen baharı?
yoksan şayet yanımda,
her yanım boylu boyunca
kara kış, yâr!
yanıp kavrulurken yüreğim,
yanağımda gözyaşım donar.
neye yarar dalda tomurcuk?
neme lâzım kuşların ötüşü?
tomurcuğun da,
kuş sesinin de en güzeli
sende, yâr!
sen yoksan,
onlar olmuş ne çıkar?
neylesin şu deli gönül
sensiz gelen baharı?
bu hayın yürek
damarlara lav pompalar.
beynim, düşüncemi prangalar.
kör ankâlar döşümü gagalar…
yetmezmiş gibi,
gülümserken güneş âleme,
benim garip başıma
lapa lapa kar yağar.
hadi gel de erişsin bahar.
gel ki menevşeye kessin
geldiğin yollar.
gel gayrı, gel de bitsin
şu bedbaht zamanlar.
el-âlem gibi ben de
tadına varayım baharın;
öyle özledim yâr!
Kayıt Tarihi : 15.4.2012 11:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ankara
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!