Hasret Şarkısı Şiiri - Mehriban Özler Bal

Yine aşkın pençesindeydi kadın
Kayalarda parçalanan dalgalar gibi
Umutları darmadağın vuslata
Seni seviyorum diye haykırırken denize
Feryadı dalgaların köpüğünde eridi

Evinin balkonunda yakamozlar
Rüzgâr bir serinlik getiriyor uzak kentlerden
Efkârından sarhoş olmuş yüreği
Kadın hırçın, kadın âşık kadın hasret
Dokunsalar ağlayacaktı
Hüzün dolu gözlerinden
İki damla hasret aktı

Barlar sokağının alkol kokan
Zulalarına akıttı efkârını
Nefret bulut bulut yığılmış gözlerine
Bakışları bir başka
Kâğıt mendillere sarmış gözyaşlarını
Tövbe etti edecek aşka

Artık sevmeyeceğim desin dursun dudaklar
Âşık olup olmamak sanki onun elinde
Kalp attıkça yürek sevmeye muhtaç
Bir hasret şarkısı pelesenk olmuş
Her akşam söylenir dilinde
‘Hasret kaldım gözlerinin rengine’