Matemler doluşuyor yüreğime;
Hüzzam bir ağıt boğazımda düğüm düğüm
Sessiz ve ıssızken âlem, ben seninleyim;
“Bir hüzün çöktü yine gönlüme akşamla benim”
Neva bir hüzün başlıyor gecenin sessizliğinde
Buselik Bir çaresizlik sarıyor benliğimi;
“Seni andım, yine kalbimde derin bir sızı var”
Bir uşşak yalnızlık, karanlığa söyler kimsesizliğimi
Yılları delip geliyor kulağıma sesi, matemin;
“Gecenin matemini aşkıma örtüp sarayım” diye..
Kör bir yalnızlığı haykırıyor nefesi, suz-ı dilara’nın
“Ab-ü tab ile bu şeb, haneme canan geliyor
Bir müstear yorgunluk sarar yüreğimi nedense;
“Nale-i can-gâhı canan duymuyor”dur artık..
Sonra dağılır birden sükutu,elemi yüreğimin
Hüseyni bir sızlanmayla kıpırdar gece
“Müheyya oldu meclis sakıya; peymaneler dönsün.
O mahur akşamlarından kalma,yalnız rüzgarlar
Öksüz ve mağmum şarkıların bahçesinde hüzün.
Sonra bir muhayyer yakarış,gönül de teşnedir artık:
“Yetmez mi sana bister-ü bâlin kucağım”..
Kayıt Tarihi : 4.9.2008 12:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!