Hasret sancısı Şiiri - Sinan Bayram

Bilemezsin yüreğimin bu kaçıncı yanma asrıdır
acının surlarında kaçıncı tutsak oluşum
anlatamam anlayamazsın beni heval inan
kör aynalarda kalmış paslı prangalarız biz

Acıların bağrından kopmak isterken usulca
acılar bizi hüznün duvarına nakış nakış işledi
ustura ağzında yaşamak nedir bilir misin sen
bilemezsin bilmede zaten yaşa gönlünce

Evet yarınımız yok arkadaşlar idam sehpası hazır
hüzünlerimizi hangi yiğit gönüller alacak acaba
kavuşma anı ne kadar uzak ve ne kadar yakın
yiğitlik ölmekle bitmez her yudumda aşkla

Ne güzeldir bilir misin ölümü yiğitçe kefenlemek
karanlığın perdesi yırtılmaya hazır düşlerce
bir adım yetecek ilk şafakta ansızın dogmaya
yol eskimedi belki ama bizde uslanmadık

Ağlama sesleri kıyamet çağrısına benzer
mahşerin uyanışına yankılanan bir feryat sanki
cehennem gülümsemesinde bir ağıt gibi
işte bizi ayaklandıran bu hasret sancısıydı