denizin kabartıları
benziyor gönlüme
suyun ufkuna doğru
yürüyorum
bütün kuşları
peşime taktım
sahil sessiz
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
resmin düşüyor
titreyen ellerinden.
koyu mavi boğaz
dökülüyor önüme
soluklarını hissediyorum
kalbimle söyleşip duran.
bahara namzet
sessiz ağaçlar görüyorum
daha bir umutla
yağmura,
gökyüzüne,
iki kahve gözlerine,
sana sarılıyorum …
tebrikler
yazana ve yazdırana
şair kaleminiz susmasın
saygılar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta