Hasret Rıhtımında Şiiri - Hasan Kocaboğa

HASRET RIHTIMINDA

Gecenin rıhtımına yanaşan gönlümün gemisi

Hasret rüzgârları ile vuslat hayâlleri taşır…

Gökyüzünü aydınlatan yıldızlar arasında

Sığınacak bir liman arayışı başlar…

Gönlüm demir atmak için seçenek ararken,

Yıldızlar arasından sivrilen

Hilâlin gölgesine sığınmaktır tek çare…

Çünkü gönlümü esir alan meçhul bir mehpâre…

İçimde bir ürperti , yalnızım hasret rıhtımında,

Kıskanıp dururum gökyüzüne baktığımda…

Şayet sevgilinin cemalinden almışsa hilâl bu hâli

Bulutlar kaplasın hilâli görmesin ahâli…

İçimde bir sancı rıhtımda gölgemle baş başayım.

Hasret denizinden esen meltem, yârin kokusudur.

Bir an gök gürler, ıslanırım inceden inceye,

Bekleşen gözyaşlarımdır yağmura eşlik eden…

Çakan şimşekler yârin bakışlarıdır.

Fırtınalar kopar içimde dalıp giderim,

Öteki öteki dünyalara…

Kendimi bulduğumda gökyüzüne bakarım

Vakit hala ‘’fecri kazip’’tir.

Gönül hasret sancısından muzdariptir.

Seher vakti yaklaştıkça

Kalbim felahâ kavuşur

Ve ruhumu sarsan artçı sarsıntılar yok olur.

Bir sonraki geceye kadar…