Hasret Ovası Şiiri - Kadir Karakulakküçük

Geceler,karanlığını örter,sanki yorganın gibi.
Yaşadığın sabahlara doğarsın,güneş misali.
Her engelin gölgesine ağlayanlara şaşarım.
Hırsına engel olmayan,zavallılardan ağlarım.

Sabır,gonca gül,zamanında açar beklersen.
Hayat çekilmez elbet,derdine dert eklersen.
Güzel bakan güzel görür sevgiyle her yerde.
Sevgiyle gören göz uyanıktır,tüm gönüllerde.

Hızlı koşanlar yorulur elbet,terli gölgelerinde..
Gönül gölgesi oynarken,görünür perdelerde.
Hayalde çizdiğin sınırda,tuttuğun nöbetlerde.
Ömrünce savaşır arzular,basit sebeplerinde..

Kucağında hep ağlattığın arzularla büyürsün.
Ömür salıncağında bakınca hasreti görürsün.
Arzuyla doruğa baktıkça,ovalarında yürürsün.
Zorla çıktığın zirvelerin,rüzgarlarında üşürsün.