Hoyratlı gecelerde umutsun bana dilim
Hiç birşeye gerek yok, dünyada ismin yeter
Bir şarkılık gülüşün, satırlarda son ilim
Kıyamet mi kopacak, hasret ölümden beter
Bir çoban yıldızısın, gönlümde tükenmeyen
Ruhumda hazan rüzgar, sevdanla serinleyen
Dalında kırmızı gül, dikenle delinmeyen
Kıyamet mi kopacak, hasret ölümden beter
Adın tüm çiçeklerde, ben koydum bunu bilsen
Papatya tarlasında, uzaklaşmadan gülsen
Karanfil kokuları, üzerime sen silsen
Hiç birşeye gerek yok, dünyada ismin yeter
Dudakların kırmızı, çizgisini ben çizdim
Hele o son romanın, yazısını ben dizdim
Gönlüme oydum seni, yüreğinde ben yüzdüm
Kıyamet mi kopacak, hasret ölümden beter
Dikenler kanatsada, adın içimde kurur
Sevdanı donatsada, felek vurdun mu vurur
Ayazlı gecelerde, menekşen nerde durur
Hiç birşeye gerek yok, dünyada ismin yeter
Bahattin’im Nilgün’üm, soldun sen başucunda
Mavisini sen gömdün, tabutun son ucunda
Ateşine köz oldun, durdun onsuz sacında
Kıyamet mi kopacak, hasret ölümden beter
Bahattin Tonbul
15.12.2012
Kayıt Tarihi : 21.12.2012 07:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ölümden beterdi..............çoban yıldızı.........7+7
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!