Hasret Okyanusu Şiiri - Yusuf Mansız

Bedesteninde şam
Babında bekler kârım
Maşukumla akşam
Çarşısında yok karım

Hasret okyanusunda sensizim...
Yabana sarılan acizliğim...
Bedenim de yaralı...
Kimsesiz yüreğim mecalsiz...
Ahıma nisbet okur kedersizim.

Gökteki güzel ruha...
Bakıyorum...
Yerde nasip olmasada
Hamd ediyorum cana akan
Nidaların solmasada

Kıyama duran kalbimi açtım
Ya rabbi sana iltica ediyorum
Ellerim bağlı...
Günahtan kaçtım
Yalnız safta imana...
Gidiyorum

Maziye mi dönüş
Halime bak bu hengamede
Sevgiye bahtsızlığım
Ovasında toz toprakta…

Sözlerin döküldüğünde
Nesirler kafiyesiz kalır
Diller söküldüğünde
Şiirler kifatetsiz kalır...

Yine Hicrana büründüm
Yaramıyor kalbime hasret
Çoşan aşktan süründüğüm
Derdim ilaç değilmiş
Anladım
sabret

Yusuf Mansız