Hasret Nöbeti Şiiri - Engin Özdemir

(Kurban Bayramı’nın İlk Günü)

Gece üç beş nöbetindeyim
Çaprazdayım
Bir özlemişim ki seni
Hava da buz mu buz,
Ayazdayım
Aklımda sen sabaha karşı
Uykulu gözlerim mahmur
Volta atıyorum yukarı aşağı
Botlarımda bir karış olmuş çamur

Gece üç beş nöbetindeyim
Çaprazdayım
Rüzgar acayip yakıyor suratımı
Çok umurumda değil benimde
Şu an senin yanındayım

Sigaram duman duman
Radyom damar bir parça çalıyor
Ve sanki bir yanımı alıp gidiyor
Asır geliyor o kiki saat
Suratımı parçalayıp gecen
Acı rüzgarda
Dakikalar gecmemek için direniyor
Yüreğimin yokluğuna direndiği gibi
Yinede iyi sabır var insanda
Her zorluğa nasılda göğüs geriyor
Tıpkı hasretine yokluğuna direndiğim gibi
gece üç beş nöbetindeyim
Çaprazdayım
Hasretinin oltalarını atıyorum
Geçmeyen vakitlerin inadına
Bir aşağı bir yukarı
Özlemek te güzel bazen
Sevgiyi yüceltiyor
Özlemekte güzel bazen
İnsanı inceltiyor

Tepeden tırnağa sinmiş
Hasretinin kokusu
Tepeden tırnağa sızlattığı gibi
Buz mu buz havanın
Her zerremde hissettiğim gibi bu soğuğu
Hasretinide öyle yaşıyorum
Ama eskisi gibi koymuyor
Beklide bilmeden alışıyorum

Yani sevdiceğim
Gece kör karanlık
Gece çırılçıplak soğuk
Gece acımasız gece sırdaş
Yani bitanem özlemişim seni
Can paramparça
Can doğranmış
Ve anlıyorum ki ben
Senden gayrisi yalanmış
Ve anlıyorum ki
Çölde bir gül
Güneşin ateşinden değil
Suyun özleminden yanarmış..
22.02.2002/10:35