Hasret Nağmeleri Şiiri - Deli Divane

Gece yıldızlarını serpti gökyüzüne
Ben yine hüzün yağmuruna yakalandım
Sensiz Geçen Soğuk hazan gecelerinde
Sensizliğimdeki Yalnızlığıma ağladım
Mecnun oldum çöllerde seni aradım
Ferhat oldum yüce dağları yardım
Kerem oldum bir sen diye yandım
Onca çöller aştım ufuklara ulaştım
Yine de Leyli’li bulamadım
Hiç bakma…
Ben senin adını yollara yazmadım
Ama senin sevgini yüreğime kazıdım
Mıh yaptım ismini aklıma çaktım
Cümle alemi gezdim dolandım
Senden özge yar bulamadım
Senin yokluğunda bir dumandım
Tüttüm bulutlara bulandım
Yağmur olup yeryüzüne yağdım
Bir damla su iken sellere karıştım
Sellerden okyanuslara aktım
Okyanusta yolunu kaybetmiş bir balıktım
Bu ne ummandır ey ALLAH’ım
Ummana bir daldım
Bilinmez deryalara sallandım
Kaybolup gitmiş minicik saldım
Bir yalan hayale aldandım kaldım
Sonsuzluğu avuçlarımda sandım
Seni tanıdım yanıldığımı anladım
Enginliklere sığamadım taştım
Şu hayatta iki damla gözyaşıydım
Kurumaktan korktum ağlayamadım
Senin tutman için küçük bir daldım
Senin baharınla yeşile boyandım
Dallarımda bir çiçek oldun açtın
Bağlarıma mis kokuları saçtın
Gözlerimi her sabah bahara açtım
Baharlara açtım gözlerimi
Ama.…
Sen artık bana ASIRLARCA UZAKTIN! ..

Deli Divane