Hasret Meyvesi Şiiri - Sermet Apaydın

HASRET MEYVESİ

Boğazıma çöreklenmiş bir düğüm
Çözmek isterim de çözemem gülüm
Gözlerim pınar olmuş çağlar durur
Hasretindir bana en büyük zulüm!

Güneş doğar da; akşamda batar
Sevdanın ateşi yüreği yakar
Beklemek ölümden bile zor imiş
Umut bahçemin gülü gün gün solar

Ben seni bende diye düşünürüm
Uçsuz hayaller içinde ölürüm
Yol ararım sana doğru gönlümce
Tutamam ellerini sürünürüm

Apaydın zaman hep sonsuza akar
Ölümsüz aşklar da gülmeyip ağlar
Günden güne hasretin meyve tutar
Dökülünce meyveleri dal kalkar