Beklenen'e / Hasret Mevsimi

Nerdesin, ey düşlerimi süsleyen
Can bahçemde çiçekleri besleyen
Her akşam umutla yol gözlediğim
Fena diyârında tek özlediğim
Hasretinden çırpınır da balıklar
Anlamaz, aldırmaz kalabalıklar
Sensin denizleri teskin edecek
Adımınla korkularım bitecek
Mutluluğa fora alır gemiler
Gelmezsen sahipsiz kalır gemiler

Nerdesin kalbimin üstüne sinen
Dokunduğu kardelenler sevinen
Hasret mevsiminde üşürken ruhum
Hayâl güneşiyle avunuyorum
Tâkâtim bitmeden baharlarla gel
Zulmeti dağıtan haberlerle gel
Mâverayı saran nûru da getir
Esirgeme benden, Tûr'u da getir
Oturalım kıyısına huzurun
Rahmetiyle ıslanalım yağmurun
Sonsuzluk eserken gözlerimizde
Dünyevî bir evhâm kalmasın bizde

Nerdesin, ruhumu boğar sorular
Sensiz geçen her gün bir çiçek solar
Nerdesin, işaret göster Gülperi
Nedendir, bilinmez kalbinin yeri

Ne ki... boynu bükük kaldı ümîdim
Ses etmeden rüzgârına direndim
Lâkin gün geçtikçe tükeniyorum
Geleceksin diye direniyorum
Kalbin güzellikler yurdu, bilirim
Kalbin gökyüzünün ardı, bilirim

Nerdesin, yâdınla kalp neyleyecek
Nerdesin kalbimi “kalb” eyleyecek

– Muhammed Said