Hasret mektubu Şiiri - Timur Kocabıçak

Ben hep şiir yazardım biliyorsunuz, severek okurdunuz yazdıklarımı,
Mektup gibi derdiniz. Şimdi öyle değiller. Hasret var şiirlerimde, aşk var hiç bitmeyen.
Anlamıyorsunuz size olduğunu her dörtlüğün, her dizesi siz, her dizesi sizden.
Sığdırmaya çalışıyorum sizi, kalıplara sığmıyorsunuz, gönlüme sığdığınız gibi.
Anlamanızı beklemiyorum lakin. Hasret yazıyor kalemim bir uçtan bir uca
Ben de isterdim mutluluk yazayım, okuyan neşe dolsun ama olmuyor işte!
Başladığım şiirler hasretle bitiyor, hesap da sormuyorum zamana. Veryansın ediyorum her gün.
Söylesenize yüreğimde sizler için kurduğum taht, başka gönüllerde kuruldu mu?
İçinizde sizi seveni barındıramadığınız, o gocuman yürekler ne işler?
Sizinle yaşlanacağım demiştim ya…. olmadı. Ben bekliyorum hâlâ bıraktığınız yerde,
Gelirseniz tanımazsınız, çok değiştim. Yaşlanıyorum yaşlanmasına da. Yüreğim her dem heyecanlı.
Gözlerime bakınca anlarsınız, yine sevgiyle bakacaklardır yüzünüze,
Gelin ne olur, sona yaklaşıyor ömür, vakit nakit, gelin artık. Gülün artık
Benim sevgili Ula’m haydi gelin artık.