Hasret Koymuşum Adını

Hasretin bir hastalık,
Nasıl ki insan yemekten, içecekten tat alamaz ya,
Hasretin bünyeme konmuş bir hastalık.
Ne sensiz geçen ömrün tadı var, ne de yılların.

Kolay mı sanarsın yâr gurbeti?
İnsanın diğer yarısıyla ayrı düşmesi, sen nedir bilir misin?
Özleminle gece odamda beliren suretinle,
Nasıl rahat uyumamı beklersin?

Bir ömür geçiyor iki gözüm, bu fâni insan senden mahrum,
Tanrı bir kader yazmış bu kula, sınamış beni bu imtihanla.
En uzak diyarlarda bile olsan şayet,
Saçına esen rüzgar kokunu getirsin bana.

Hasret koymuşum adını bu dizelerin,
Çık gel artık sevgili, yazdırma daha bu dizeleri.
Sarılırsak, bahar gelir bu topraklara,
Kavuşursak, inancımız olur mutlu sonlara.