Hasret Kokusu Şiiri - Düşünce Dünyası

Kırılır burnunun, direği özlerken,
Dört duvar arasında gel gitlerle
Camın ardından seyir ederken seni
Kalıcı ol dedim hayatımda,
Kal, acı ol demedim...

Yokluyor sanki yüreğimi, yine bugünlerde
Aklıma geldiginde koca bir tebessümle
Daldı yine gözlerim uzaklara
Derman gelmeyecek yerde
derdini tezgaha koyma..

Küçük bir çocuğun gözlerindeki
Masumiyet kadar
İmtihan olarak özlemek yeter
Her sabahın gizli bir bedeni var
Sana çocukca kollarını açan..

Bulursun kendini bakarken tavana
Yüreğinde taşıyıp yanarken
Kırılır burnunun direği yine hasret kokusu
Heybende senden kalan güzelikler kalmadı sevgili..