Hasret Kırıntıları Şiiri - Düşünce Dünyası

Yine vurdun can evimden,
Kimine gönül koydum, kimine mesafe..
O kadar çok şey var ki yüreğime yara olan
Ne bereketliymiş sana olan sevgim
Bulamadığın o eksik parça, ben olacağım yıktığın herşeyi toplamak istediğinde..
Ben seni ısıtmak için o kadar çok canımı yaktım ki;
Başkaları sana seni seviyorum
derken donacaksın..
Kanıtım olmadı sensizim demeye
Kapımı çalıp durma ölüm, açmam bir daha..
Acılarımın yarası hiç geçmiyor.
Kabuğumda birikmiş hasret kırıntıları..
Yokluğunda rüzgara veda eden çiçek gibi, yuvasız kuşlar misali çaresizim..
Kimliksiz kum taneleri gibi savrulup duruyorum
Varsın ölüm yaşasın sensizliğinde
Bu kalbin hakimi de sensin, celladı da…
Şimdi kuşun kanadından düşen tüye,
bir daha uçamayacağını kim söyleyecek..