Hasret Kılıcı Şiiri - Can Canan

Hasret! kılıcı kında-yürüyorum karanlığın üstüne
Bana bir el uzat hem ezelden hem ebedden
Bir şem'a dır yanan zulmetin yüreğine
Yazıcıoğluyum karların üstüne ferman eskiten

Teke tek yenildim sonsuzluğun sonunda
Haykırdım pençemi yırtarak haykırdım ruhumun gölgesine
Bana bir el uzat ey sonsuzluğun sahibi
Benliğim gölgemden uzun aslım cismimden kısa

Teke tek yenildim beyaz dağ soğuğunda
işte yiğit işte genç bebek işte anadolu eri
Anadolum! ne yiğitler beslettin ana kucağı beşikten
Ne hayaller yüzdürdün nilinden tunandan

Dicle diye gülümserken bir koldan
Fırat diye umut aktın dört yandan

işte hasret! 3,5 aylık sütten kesik
işte toprağı sıktım kıpkırmızı
işte ergenlik çağı gevrek ve taze

Suyundadır raksın narası dilber gelin yaşmağında
Kudur Ey kızılırmak göğsün kabarık
Kınalı kızların çeyizinde boyverensin