Sevdan, içimde, dev bir ağaç gibi kök saldı;
kanımı içip, yok ediyor tüm hücrelerimi
ne azaptan şikayetim, ne de sitemden,
Ah! Bir de koparabilsem, boynumdaki hasret kemendini
Ümitsiz bir hastanın, doktorunu gözlediği gibi,
ben de, öyle beklerim sabırsızca seni
lakin, hastanın bir doktoru, bir de ümidi var,
bense, yokluğunda buldum, hem seni, hem de ümidimi
Kayıt Tarihi : 13.9.2012 00:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!