Hasret Kaldım Sana Ey Sevdiğim...

Seninle başladı bu sevda
Yürüdüm bu yolda aşkınla
Tükendi hep zaman ömrümün yolunda
Takvımlere adını kazıdım yokluğunda
Bu şehir sensiz ve yetim bıraktı beni sana
Dön artık hasretim sana ey sevdigim...

Hani hiç ayrılık yok derdin
Senı asla bırakmam ölürüm derdin
Ne oldu sevdiğim bıraktın işte
Herkes gibi öylece bir başıma
Hani nefesimdin atan yüreğimdin
Kanımda kan canımda can hani nerde
Ölüyorum her gun sana olan hasretimle ey sevdiğim...

Çaresiz bırakıp da gittin beni ellere
Bilemedin kıymetimi ve kalbimdeki ateşi
Günlerce kavruldu bu yureğim hasretinle
Şimdi mecnun oldum düştüm yollara
Aradım senı her köşe basında
Her baktıgım yerde hayalin karşımda
Dön artık hasret kaldım sana ey sevdiğim...

Şimdi gecelerim zindandan farksız
Bu gece bir başka acıtıyor hasretin
Baktıgım her tarafta hayalin cansız
Uzatıyorum elimi kayboluyor hayalin
O an saplanıyor en derinden ciğerime hançerin
Binlerce kez ölüyorum hasretim sana ey sevdiğim...

Sana olan sevdam canımı yaksada
Kalbim her an kahrolup parçalansada
Her gün hasretinle ölsem de
Yüreğime bin kurşun çaksan da
Dilimde adın kalbimde sevdan
Hasretse hasretim işte duy sesimi
Gel artık hasretim sana ey sevdiğim...