MAHZEN
Kırık bir keman gibi, duruyorum mahzende
Gönül telim pas tuttu, bakışların nerede?
Penceresiz bu yerde, üşüyorum yar sensiz
Düşündükçe maziyi, ısındım hayalinle…
İnadından köreldi, içimdeki jiletler
Güller büktü boynunu, acıtmıyor dikenler
Kendime terk edildim, özgürlüğe hasretim
Karanlığa alıştım, korkutmuyor gölgeler…
İçli bir keman gibi, yas tutarım mahzende
Şarkılarım hüzünlü, kalbim kuş kafesinde
Ey vefasız sevgilim, duyulmuyor hiç sesin
Demleniyor dertlerim, taş duvarlar içinde…
Arıyorum geride, bıraktığım yılları
Düşündükçe geçmişi, başlar kalp ağrıları
Yalnız kaldım bu yerde, sesimi hiç duyan yok
Dudağımın ucunda, sessiz haykırışları…
Sedat Erdoğdu
Kayıt Tarihi : 13.3.2023 10:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!