Yılları
Ne ben,nede sen bitirebiliriz.
Gözlerim,
Her zaman yaşlı
Şekilsiz yaşantılara.
Karanlık gecelerin soğukluğuna,
Renksiz sokakların köşe başlarında
Aşka
Kitaplar yazılmış cilt,cilt
Yaşanan aşklara,
Yaşanmayan aşklara
Benimse
İçim buruk,
İçim ızdırapların kuyusu
Gözlerim
Her zaman yaşlı
Mutluluğum
Okuduğum kitaplarda mı kalacaktı
Ümitlerim
Kitap sayfalarında eridi.
Her zaman ağladım,
Her zaman
Dertli bir pınardım.
Bir gece değildi düşüncem,
Bin gece geçsede düşünürdüm
Bazen ölümü,bazen bir aşkı.
Bazen
Acık pencereden uzanan
Karanlığın ellerinden
Zehir içiyordum,yudum yudum.
Bazen
Karanlıklarda rüzgar
Bir ninninin son mısralarını fısıldarken
Güller açmak istiyordu,sabahın seherinde
Şarkılar söyleyen bülbülüne.
Ben
Yok olurken sessizce evrenden
Islanan mendiller olmayacaktı.
Ben
Ağlamıştım son defa hepsi için.
Hasan Akay
15.02.1970
Kayıt Tarihi : 4.7.2014 00:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!