Hasret-i Konya Şiiri - Korhan Kandemir

Özlüyorum.
Bir şehri…
Bir şehrin kokusunu...
Öyle bir şehir ki,
Dört taraf altı cihet erenlerle çevrili.
Yerin altı da, yerin üstü de...
Bitki örtüsü her dem Hû
Yazları Şems ve Mevlâna
Kışları Mevlâna ve Şems geçen bir şehir.
Dağları kıyıya paralel değil.
Bu büyüklere doğru edeple, sessizce eğilmiş.
Ovalar dümdüz olmuş ayaklarına serilmiş
Rüzgârları Ney sadâsı
Ağaçları Tennure içinde
Yağmurları kudüm kokusu
Kuşları hep bir dilde hüzzam peşrevinde
Kar tüm inceliğiyle iner yeşil kubbeye
Şeb-i arus’a hazırlar bir nazlı gelin gibi...
Güneş her sabah şefkatle serer yeryüzüne ziyâsını
Akşam da edeple toplayıp gider ışığını
Hazret-i Pir’e selam eder gibi
Ay ve Güneş Devr-i Veledi içinde,
Yıldızlar Sema eder ışıl ışıl gök kubbede