Hasret Hasretliyi Rüzgârla Kucaklar2

BİR GECELİK MASAL MIYDI BU SEVGİ, ERTESİ GÜNLERE KOLTUK DEYNEKLERİ İLE TAŞINAN, SONRA DA BELİ ÇIKAN…
YAA, AŞKIN BELİ ÇIKIYOR, BELKİ DE KIRILIYOR.
Bir gün kucağından düşürmek istersen beni,
gözlerine al…
al da bak uzun uzun masumluğuma,
unutma benim için hayat çok kısa,
seni bilmem ama,
gözlerine bakmama,
kalan ömrüm yetmez…

Git ve dön diyeme,
bil ki olduğum yerde kalır gözlerim…
Hani sevda masalları vardır,
önce kız ölür,
oğlansa özleme ölür…

Beter bu özlem,
çektirtme,
sen öldür be gülüm.

Kapan tarlası bu yaşadığım yer,
adım atamıyorum,
bir tut kolumdan,
çek çıkar be gülüm.
OYSA,
ÇALACAK TELEFON ZİLİNİ, DUYMA NÖBETİ TUTUYORDUK BİRBİRİMİZ İÇİN….

Yine bir şarkının kolları uzanıyor boynuma,
sımsıkı sarılıp sıkıyor.
Baş dönmelerim yine tabana kazık çakıyor,
çıkışı olmayan bir yolun tam ortasında olduğum bir zaman.
“Boş ver aldırma aldırma” diyor.
Ne aldırması bu,
ne aymazlığı isteniyor ki.
BEN KENDİME ÖLÜYORUM…

Gözlerimi kapatıyorum, belleğimden bir resim fırlıyor önüme.
Aracımın sağ camından bir kız sigarasının külünü uçuruyor.
Sessizlik tekerlek sesleriyle bozuluyor, yaz akşamında.
Sol eliyle, sağ avucumu, sanki son defa gibi tutup öpen kız, usulca kulağıma,
“SENİ SEVİYORUM, SEVİYORUM SENİ ÇOK” diyor “ ÇOK”
“BUNU HİÇ UNUTMA”…
“Bu şarkı “ diyor radyodan çıkan tok sesin ardına,
“BİZİM,
ÖLÜMÜM OLUR EĞER SEN YOKSAN BU ŞARKIYLA” diyor…
“Kararlıyım bu gece bil ki, bil” diyor… Gülümsüyorum… Öfkeyle açıyorum gözlerimi…

Bir gün tekrar oralara gidemeyeceğimi biliyorum diyorum kendime.
BOŞLUKTA SES ARAMAK BU İSTEK, AŞKIN BEL KIRILMASI BU…
Unutulmuş sevdalar çıkar karşına ve
bakarsın,
görmek istediklerini göremeden,
hasreti yaşarsın…

Ve hasret
bir dağ yamacı olur
karşında…

Ter dökünerek
çıkarsın yamacı
yavaş yavaş…

Ve
bir rüzgâr eser,
hasreti getirir,
koltuk altlarına,
acı verir serinlikleri…

Dönüp arkana bakmak istersin,
karanlık bir yol kavşağıdır hasretin ucu.

Bir tutam saç kokusu girer burun deliklerinden,
özenirsin,
özlenirsin,
özlersin
ve beklersin…

Hasret kol açar kucaklar seni
ve buz kesersin,
mor damarlarından akan kızıl kanınla,
sevinemezsin,
üzülemezsin….

Kayarsın buz küplerinin üstünden,
ne berbat bir sevgiymiş bu dersin…

OYSA;
NE İSTEDİK SEVGİDEN, BİR KEZ DAHİ OLSA SIMSIKI SARILALIM TUTUNALIM DEDİK…
İzmir _ Çandarlı