Hasret Günlüğü Şiiri - Yıldız Toksöz

Yâr bu gün yokluğunun yirmi beşinci yılı,
Kaybettiğim gün gibi yine günlerden Salı.

Elimden kayıp gittin kaldı birkaç hatıra,
Derdimi döküyorum acıyla her satıra.

Yazıyorum yıllardır bu gördüğün günlüğe,
Sensiz devam ederim felekle küskünlüğe

Gözlerimin önünde son hayalin duruyor,
Yine ilk günkü gibi yüreğimi buruyor.

Hayalinle yaşarım razıyım ben her derde,
Hasretinle yanmaktan akıl kalmadı serde

Beni görmüyor musun güzelliğim kalmadı,
Gönlümün gizemini başka gören olmadı.

Mutlulukla parlardı yıldız gibi gözlerim,
Hüznümün yansıması aynalarda izlerim.

Simsiyahtı saçlarım sevdiğin renk bitiyor,
Meydanı boş buldular aklar cirit atıyor.

Okşardın ellerinle kestirmedim uzuyor,
Her teli seni sorup yüreğimi üzüyor.

Seviyorum aslında akla dolan saçımı,
Artık sona yaklaştım dindirecek acımı.

Bak yine geldim sana getirdim günlüğümü,
Yanında buluyorum kaybolan benliğimi.

Gözyaşımla suladım açmış ebruli lale,
Son hatıran o bana daldım acı hayale.

Yıllardır dikiyorum umutla toprağına,
Dokundum açtığında sen diye yaprağına.

Her gün geldiğim için bıkma ne olur benden,
Gidecek yerim yok ki bu adres kaldı senden.

Başucunda görenler acıyarak bakıyor,
O üzgün bakışları yüreğimi yakıyor.

Hava yine karardı akşama döndü vakit,
Kalbinde geçerli mi aramızdaki akit?

Tek yârimsin demiştin inan iki cihanda,
Yalnız bıraktın beni dünya denen bu handa.

Alıyorum yanıma toprağından bir parça,
Sen diye kokluyorum yüreğim param parça.

Gidiyorum üzülme yarın yine gelirim,
Orada da yolumu gözlüyorsun bilirim.

Başucuna gömdüm bak son yazdığım bunlardı,
Bu gün bunu getirdim yazacak daha vardı.

Kaderimiz böyleymiş sensizlik alın yazım,
Yıllarla yarışarak çoğalıyor kalp sızım.

Gücüm kalmadı artık al beni de yanına,
Hasretim bunca yıldır vuslatın bir anına.

Kavuşmak için sana umudum bekler hâla
Az kaldı buluşuruz okunur bir gün sela..