Hasret Gülü Şiiri - Ersin Çakmak

bir bensizlik gibi,
bir isteksizlik gibi,
dalarım gözü kapalı hasret gölüne,
mevsimin adı son bahar, kıyılar yapraklı,
ağaçlar ağlamakta.
ayrılıklar çoğalmış olacak,
gölün suyu bir hayli yükselmiş.
bir hasretsizlik midir beni bu göle sürükleyen
yoksa bir bıçakmıdır bu beni yaşamaktan kesen
ayaklarımı sarmış yosunlar, dibe çekilmekteyim
gök yüzünün mzviliği gider
gözlerimde bir siyah beyaz film belirir
hıçkırıyorumdur duyulmaz
ölüyorumdur ama ağlanmaz
bir sensizlik bir çaresizlik gibi
dalarım gözü kapalı hasret gölüne
vakit dar akşamdır,
çoktan yerini almış
yıldızlar nazlanmaktadır
gölde ayrılık kral olmuş, ağlayanlar esir,
gölün suyu yavaş yavaş taşmaktadır
ayaklarım dipte, gözlerimdeki film bitmekte
göz yaşlarım gölü zehirlemekte,
hasretsiz bir hasret gölleri bunlar
benim gibilerin son nefes yerleri