Hasret Esintileri Şiiri - Yavuz Selim Polat

Ayak uçlarımdan tırnaklarıma kadar
Bedenimin tüm hücrelerinde
Kaderin cilveli yüzünde
Feleğin işveli ruhunda
Yalnızlık cenderesinin ortasında
Hasret esintilerinin girdabında
Kalmış garib yolcuyum,han odasında

Ruhumu savurur atar hasretin esintileri
Gönlüme kor ateşleri düşürür hasretin ateşi
Özlemlerimin üstüne düşer hasretin gölgesi
Aşkın lavlarını püskürtür hasretin volkanı

Ynardağlar patlar,fırtınalar kopar
Güz yaprakları gibi savrulmuş umutlar
Sönmüş ateşin karşısında yüreğim yanar
Boşalmış hayallerimin sıfatında benzim solar
Kırk parçaya ayrılmış duydular,düşünceler

Geleceğin ötesinden beliren yıldızlardan
Güneşin o nur-u pak ışıltısından
Bekliyorum gün doğacak yarınlarımdan

İnanıyorum,düşmedim yeis bataklığına
Avucumun içinde civit mavisi umutlarım
Kalbimde gül kırmızısı aşkım
Mazi müstakbel buluşur ruh dünyamda