Bir sonbahar mevsiminde görmüştüm onu,
Sararmıştı yapraklar yazın artık son demi.
Ben o yılda yalnızlık pençesinde inlerken,
Melek yüzlü birini tanıdım yol giderken.
Bunalımlar içinde kıvranırken çaresiz,
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta