Hasret Dediler Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Hasret Dediler

İçimdeki ateş kor kor yanarken
Sevmenin bedeli hasret dediler.
Yârin hayaliyle zaman donarken
Sevmenin bedeli hasret dediler.

Kalbimin içine har mıdır dolan
Şu gülü dikensiz var mıdır bulan
Beni gurbet ele o yardır salan
Sevmenin bedeli hasret dediler.

Kaderim yüzüme güler mi dedim?
O yar benim için meler mi dedim?
Yaşlarım gelip de siler mi dedim?
Sevmenin bedeli hasret dediler.

Kuruyan bir göze nem sorulur mu?
Fışkıran hislere gem vurulur mu?
Volkanın içinde hiç durulur mu?
Sevmenin bedeli hasret dediler.

Vurgun yemiş gibi suskun bakışlar
Gönülden gönüle durmaz akışlar
Yârin her bir hali kalbim nakışlar
Sevmenin bedeli hasret dediler.

Duygular birikmiş, özlemim taşmış
Aklım bir çıkmazda, yolunu şaşmış
Gözlerim serapta, çöllere düşmüş
Sevmenin bedeli hasret dediler.

Hoşoğlu, gözlerin uyku içmiyor
Geceler gün olur, sızın geçmiyor
Dalında çiçekler, güller açmıyor
Sevmenin bedeli hasret dediler.

Mustafa Hoşoğlu
04.03.2017