Hasret dalgaları vurur Yüreğime

kimselerin gıkının çıkmadığı,
kör dövüşlerin cirit attığı,
limandır gemilerin demir attığı,
baş aşağı bir isyanın sessiz habercisidir yalnızlık.
ey hançerinde yalnızlığın kanlı izleri bulunan yürek;
özledim, gözlerim yine sağnak sağnak.
geceleri zifiri gündüzler çıplak
gündüzler çıplak gündüzler çırılçıplak...
asıl mesele uçurumdan düşmek üzereyken tutunacağın dalın
seni taşıyıp taşıyamayacağı hakkında karar verirken çekeceğin sıkıntı
çünkü sıkıntının ortadan kalkması ve sonsuza kadar devam etmesi
bu noktada gizli.
git aldırma başıboş ve serseri duruşuma
belden aşağı yemeye alışığım ben
serseri kahkahalar kamçılar yalnızlığımı
ağlamalarım kabuk bağlatmaz yaralarıma
vapur çığlığında yol alıyorum.
senden uzaklara dalgalara denize isyan ederken
göz gözü görmez hayat yaşıyorum.
hani iğne atsan yere düşmeyecek cinsten
kara geceye peşkeş çekiyorum duygularımı
öylesine garip, öylesine sakin
dokunsalar ağlayacağım
ama kimse cesaret edemiyor bana yaklaşmaya
öylece bir başıma kalıyorum.
ya gelip alacak beklediğim dalgalar,
yada böylece pervasızca yaşayacağım.
ölesiye giydim sevgi denen o güzel giysiyi,
mehtap sahit olsun özlem dolu küçücük yüreğe
ay ışığı örtsün üstümüzü atlas yorgan gibi
sevdamız uçsuz bucaksız olsun bir derya gibi...