Hasret Çocuklar Şiiri - Aşknüma Atakan

Gözlerinde karanlığın örtüsü
Dillerinde çaresizlik türküsü var
Belli değil ne gecesi,ne gündüzü
Güneşin doğuşuna hasret çocuklar...

Sen annenin kucağında sabahlarken sıcacık
O bitmeyen gecenin koynunda uyuklar
Sen top almaya giderken cebinde harçlık
Küçücük avucunu sana açar çocuklar...

Bazen ısıtmaya çalışır küçücük ellerini,
Bazen onları köşede kıvrılmış görürsünüz.
Sokağa atılan ekmeğin o bilir kıymetini,
Onu yerken görseniz yaşamaz ölürsünüz...

Sevgi dolu bakışlardan kaçırır gözlerini,
Gururundan vermez asla üşüyen ellerini.
Titreyen dudaklarına avuçlarını götürürde,
Ağır ağır çeker içine dost bildiği tinerini...

Bin nefer saklıdır onun çağlayan gönlünde,
Kupkuru dudaklarını sevgiye kapamıştır.
Bir ana sevdasıyla yanacağı yerde,
O tertemiz kalbi ölüme susamıştır...