Hasret Çiçeği Şiiri - Ersin Çakmak

ve bir daha bir daha geçersin o aynı köşeden,
gözlerin hep o aynı pencereye mıhlanır.
bir el sallayan bir gülücük atan görmek istersin,
ama pencerede kara bir perde takılıdır.

her gece bu son gecem, bu son gidişim dersin
kendi kendine.
ama bu sonların bir sonu gelmez.
sırtında yılların kamburu, saçlarında isimsiz yıldızlar,
mevsimler mevsimleri, geceler geceleri kovalar.
ama ne o kara perde aralanır,
ne de o hasret çiçeği el sallar...