Geceden kaldım seni beklerken
Yine boş bir bekleyişin ardından
Ağlamaktan tükendi göz yaşlarım
Kurumasın diye bedenim
Sabaha karşı çığ düştü üzerime
Üşümedim ama daha da arttı özlemlerim
Bahar kokusunda hissettim yokluğunu
Hayalinle yaşadım gecenin romantizmini
Kaybolurken ayın şavkı
Yalnızlığımı,yokluğunu yüzüme vurdu güneş
Çıkageldi ufuktan
Sessiz bir gonk gibi
Haykırdı tüm dünyaya sensizliğimi
İşte o an hissettim
İliklerime kadar donmaya yakın
Sensizken çırılçıplak olduğumu
Anlamaz ki hasret çekmeyen
Aşk ateşinde yanarken kalbin
Donsa da bedenin
Özlemin hissedilmeyen soğukluğunu
Anlamaz ki hasret çekmeyen
Yoksa eğer sevdiğin yanında
Beden içinde canın yokluğunu
Kayıt Tarihi : 9.8.2006 12:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahmut Çatak](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/09/hasret-cekmeyen-anlamaz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!