Hasret Çeken Zamanlar Şiiri - Vedat Okkar

Bakışların saklı sümbülde gülde
Şarkılar bambaşka seninle dilde
Bülbüller şakıyor avuçta elde
Ümidim mevcuttur o yar gelecek
Aşkınla bu gönül candan gülecek

Elimi kalbime her koyuşumda
Gönülden süzülen güller kokuyor
Düşlerim her gece rüyalarımda
Gözümden bir damla yaşlar akıyor
Yaşların her biri hasret kokuyor

Seninleymiş meğer en güzel rüya
Dalasım geliyor yine uykuya
Sarılmak isterken ben doya doya
Gözlerin gözüme her gün bakıyor
Bir ateş gönlümü birden yakıyor

Sabredip zamanı beklemek gerek
Bir buse gönderip sana gülerek
Mutluluk adına nefes çekerek
İçimden sana hep koşmak geçiyor
Sarılıp elini tutmak geliyor

İstanbul yarime hasret kalmışım
Boğazın içinde sanki salmışım
Kürekler çekerken sana dalmışım
Dalgalar yoluma engel oluyor
Dalgayı aştıkça sevda doluyor

Sevdamı yazıcam laflar yetmiyor
Zamanlar geçiyor hasret bitmiyor
Doğacak güneşle beni bekliyor
Sal olup denizden gelicem bir gün
Yar diyip sineme sarıcam her gün

Şu garip gönlümde sanki esersin
Utanırsın kendince sanki küsersin
Özlemler içinde birden bitersin
Gül gibi bittinmi Mutluluk verir
Sevda ateşinden buzullar erir

Denize yansıyan ay gibi tenden
Karanlık bendenken mehtap hep senden
Kalbimi bölsemde boydan ve enden
Her bir parçası sevda yazıyor
Gönlümün pınarı yine azıyor

Dünyaya bakarken gözümsün gözüm
Yarına yazılan sözümsün sözüm
İçimde büyüyen Özümsün özüm
Gözümde sözümde özlerin seni
Özümde hasretle beklerim seni