Şu garip gönlümün zirvelerinde,
kanat çırpan yorgun arzularım,
kartal yuvalarında ağlaşan,
yavrular gibi,
Çığlığını kanatlarında sallarken,
Her günün beşiğinde uyuttuğum,
taze umutlarım...
Çile rüzgarlarımın estiği,
beynimin yamaçlarından,
hiç ayrılmadı,
hasret bulutlarım.
Bilirim her zirvede yollar,
yokuşlara tırmanır.
Ancak,
gönül yorgunluk bilmez,
sevdiğini ararken,
her yokuşta sürünen,
izler bırakır.
Kayıt Tarihi : 25.3.2008 21:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!