Yalnızlığın kayganlığı vardı tenimde
Uçsuz bucaksız bir
Okyanus endişesiydi yarınlar
Ne yana baksam
Zannettiklerimdi hayallerimi yıkan
Annem olurdu herhangi bir yüz
Babam kokardı yanımdan geçen
Sevgilimdi sesini duyduğum
Benzettiğim kalabalıktaki bir gölge
Zihnimde hasret bilinci
Kalbimde zannedişlerimin yıktığı hayaller
Gözlerimde ayna
Ve aynada bir harabe miydim ben?
Kayıp bir kentti özlediğim
Orda biri benzer mi bana?
Herkesin birine benzediği kadar burda?
Kayıt Tarihi : 5.6.2007 14:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!