Yine hasret bastı şu hicranlı gönlüme
Hor görmeyin, ona gönlümü verişime
Hasretiyle sanki kırk parçaya ayrıldım
Bizleri ayıranlara çok mu çok darıldım
Onu görmek istiyor hicranlı ela gözlerim
Hasretinden ciğerimi akkorlarla közlerim
Çook yalvardım, makes bulmadı sözlerim
Bak kan çanağına döndü şu ela gözlerim
Her daim, ufuklardadır hicranlı gözlerim
Gece gündüz yetim gibi yolunu gözlerim
Eğer, onu görmeden kapanırsa gözlerim
Bilin ki cennette dahi, hep onu gözlerim
O sevdalı, her an hülya ve rüyamızdadır
O bizim yüreğimizin değişmez sultanıdır
Başımızın tacı, dertlerimizin biricik ilâcıdır
Biliyorum, o da her an bizler için duacıdır
Ondan ayrı yaşamak ölümden daha acıdır
Bu sanki, doğum öncesindeki bir sancıdır
Dünya han, insanlar da geçici bir hancıdır
İnşallah bu hasretimiz, geçici bir sancıdır
Ah şu fırtınalı rahmetin oluşturduğu çaylar
Elbette ki bir gün geçecektir bu çileli aylar
Çaylar, deryasına ulaşmak için nasıl çağlar
Şair de deryasına kavuşmak için öyle ağlar
31.03.2002-12.45
Bayram TuncaKayıt Tarihi : 10.4.2002 10:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!