yazan kalemin konuşan dilin izmir
Akşamın karanlığı çöktü üstüme
Yanlızlık hasreti düştü yüreğime
Ne ana baba kalmadı dost akraba
Bir garip olur yanlızlık gurbette bana
Gurbeti sorsalar adım sılada
Sevdanı çekemedim düştüm yollara
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim