Hasret Bakışlarım Şiiri - Selim Can

Bulutların arasındaydım, başım dumanlı,
Baktığım pamuksu deryada sen vardın,
Tıpkı gökyüzünün maviliği gibi,
Süzülerek geliyordu şavkın,
Denizlere boşalan nehre;
Özgürlükten yoksunsam bile
Doluyordun yüreğime...

Sana gitmeliydi attığım adımlar,
Bir yolu olmalıydı gözlerini görmenin,
Tenini bağrımda miğfer etmenin,
Korkuyorken çocukluk yıllarımdaki gibi,
Sana gitmeliydim; sarmalıydın...

Elimde valizim, yüreğimde sevdam,
Düştüğümüzde o yollara,
Her yaprak senken, her çiçekteyken,
Hatta tabiatın her bölümünde zerreciklerdeyken,
Nasılda saldırmıştı sana;
-hasret bakışlarım,
Dolandığında yaralı aslan misali,
Duvarda yazılı numara;
kırmızıydı yirmiydi,
Saati gecikmişlik gibi;
Yoktun sanki evrende,
Ya da bir yanılgı içinde,
Yangınlara düşmüşlüğümde,
Sensizlikten derbederken; görmeliydin...

Şimşekler uzaktan parlayıp geçerken,
Gözlerime dolan yaşlarda yol aldı,
Yağan yağmurlara eşlik ederek,
Her damlasında, her sonrasında,
Senli özlemler vardı; bilmeliydin...

En bilindik yollarda;
Nasıl da kaybolurmuş insan,
Attığın adımların önemsizleşmesinde,
Ve sana gidemeyeceğini delillendirdiğinde;
Duymalıydın feryadımı;
Tutmalıydın ellerimden umarsızca,
Belki de hiç konuşmadan öylece,
Kaldırdığında başını göğsümden yukarı,
Dünyaya yeniden gelircesine;
Sevinçten öpmeliydim; doyasıya...

Ne yağmurlar engel aşkıma,
Ne de labirentleşen yollarda
Kayboluşum...
İçimde biriken özlemim;
Biliyorum ulaşır sana...
Yüreğim seninle aşkım,
Yeterki seslen yüreğinden..
Gel demen yeter ki bana..

Sen yoktun-sen vardın;
Nefes alıp vermek gibi,
Yaşamımın her karesinde,
Bastığım toprakta!
Hatta;
Gözlerinin dokunduğunu bildiğim,
Hastalıklı-hummalı şu duvarda;
Sana susamışlığım vardı;
Düşlerde de olsa kana kana,
Aşk çeşmende-gül destende;
Hasretlini beslediğinde; gülmeliydim...

14.03.2012 Selim CAN