Hasret akşamlarında... Şiiri - Ali Efeoğlu

hasret akşamlarında seni andım
zordu sensizliğin içimde kopardığı fırtınalarla başetmek
seni böylesine severken
senden ayrı kalıpta gözyaşı dökmek

bir çiçek gördüm bugün bahçede
belkide zalim bir el senin gibi onuda koparacaktı
onu da aynı sen gibi
ait olduğu sevgiliden uzaklaştıracaktı

sensiz çıplak kalmış damarlarım
kanadılar hasret akşamlarında bitmez özleminle
her zerresinde damarlarıma seni taşıyan kanlarım
aktılar saçıldılar yerlere hüzünle

oysa,bir çiçektin sen
koklamaya dahi kıyamadığım bir çiçek
çiçeğim sendin,toprağınsa ben
bir ömrümüz vardı böyle geçecek

aldılar birgün seni benden
"Var git,sende hasret akşamlarını yaşa" dediler
ama sensiz nasıl yaşanırdı
işte onu bana söylemediler

doluyum yine
dopdoluyum kaderin bana verdiği çaresizliğe
onu unut derler,nasıl unuturum
kalbim almış başını gider,nasıl gem vururum

günahım neydi bilmiyorum
neden böylesine acı bir cezaya çarpıldım
kanayan hasret akşamlarımı
sensiz yaşamak zorunda kaldım...

17.Haziran.2011.İzmir
Ali Efeoğlu