Hasret Ağrım Şiiri - Madu Bala

HASRET AĞRIM

Ah, benim vakitsiz gidenim,
Hangi yürekten çaldın bu baharı,
Bir elveda bile edemedik,
Sanki tüm ömrümü, hayallerimi götürdün ansızın,
Bir deli sevda ki döner başımda,
Öyle yılgın bir rüzgârsınki, etrafımda döner durursun.

Seni gökyüzündeki güvercinlere anlattım,
Senden kalan şarkımız, mum ışığı gibi cılız olsada
Ruhumun en derin yerindeki melodidir
gecelerde,
Yokluğunu yaşarken tükenen ömrüme vurgundu hasretin,
Kalbimde hüzün, bitmeyen bir yangın,
Gidişinle yürek evim yangın mealine döndü.

Ey sevgili hasretin yağarken gecelerime,
Ben acılarımın içinde severken seni,
Öyle bir aşksınki, ne yer tanır ne gök, ne de zaman siler yüreğimden,
Ben seni sensiz sevmeye yemin etmişken,
Ne ayrılık bilir bu sevda ne de hasret,
Bir sen kalır içimde bir de senden öte bir ben,

Aramızda dağlar, uçurumlar olsada,
Sen yine benim yüreğimin has bahçesisin,
Biliyorum gitmedin, hep oldun ruhumun sesi,
Ben anladım ki, sevdiğim,
Sen kalbime sonsuz mühür vuransın,
O ilk gülüşün, ve o zemheri bakışın,
Şimdi tüm ömrüme yetecek en büyük armağandır,
Bu yüzden uzaklarda olmanın bir anlamı yok,
Çünkü hatıralar bana benden yakın,

Sen benim hem derdim hem de tek şifamsın,
Hasret yarası olsanda yüreğimde tüm yaralarımı sarıyor hayalin,
Beni benden edip, ruhumun derinliklerinde hapis olanım,
Sonkez söylüyorum, simdi dinle,
Kalbimde bir vasiyet var sana,

Dur ve dinle son sözlerimi, elini vicdanına koy,
Ruhumun son feryadını, yüreğinde hisset.
Miyadım dolmayı beklerken,
Ölüm fısıldarsa adımı bir gece vakti kulağına,
Bu sessiz karanlığa sana kavuşmadan dalarsam;

Şu fani dünyada son kez seni görmeden ölürsem,
Gel başucuma son kez yüzüme sür elini,
Kabrimin başucunda dur sevdiğim,
Mahşere bıraktığım bu sevdamı,
Sonsuzluğa taşı son duyduğum senin sesin olsun
Sonkez gel sevdiğim, ilk ve son olarak gel,
Sevdamı sonsuzluğa uğurlamaya gel...

MADU BALA....20.11.2025