Kanatlarım kırık, gökyüzüne hasret kaldım
Sayfaları yırtık, tozlu raflara mahkum oldum
Yağmur altında buz gibi tuz gibi eridim
Sel olup o nazlı yara kavuşamadım
Dağlar üzerime yürüdü de kalkamadım
Çırpınıp durdum, bir dost elini tutamadım
Taze açmış bir gül fidan idim, soldum
Dostluk gülü açtıran bahara kavuşamadım
Kara bulutlardan bir yudum nem dilendim
Kurudu dudaklarım, o yara ulaşamadım
Kayıt Tarihi : 20.12.2009 01:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!