Hasret Şiiri - Tahsin Emek

Bilse idin ne çok severim seni
Kanatlar takınıp uçardın bana
Saklayıp da durma bana kendini
Daha güzel şeyle yakışır sana

Uzatma ellerini biraz ümit ver
Bana bir gülücük, tebessüm göster
Yanmış bu yüreğim hep seni ister
Bir bilsen ne kadar susamış sana

Hayalimden seni atmak bir yana
Sensizlik bürümüş beni hicrana
Ne olur çektirip naz yapmasana
Elim kolum bağlı alıştım sana

Biraz iyi niyet biraz da affet
Geçiyor bu ömür nedir bu nefret
Kin insanı yakar biraz lütuf et
Bir bilsen ne kadar düşkünüm sana

Tanrımın nimeti benim hasretim
Güldüğünde sensin benim cennetim
Senden uzak iken ben miskin, yetim
Yanımdayken yaşam bahardır bana

Katmadım hesaba ayrılıkları
Fırtınada göremedim önümü
Sıkıntılar dört bir yandan gelmişti
Çıkmazdaydım nasıl anlatsam sana