Hasret Şiiri - Mehmet Ertuğrul

Ne çağa sığmışım, ne çağdan çıkmış,
Zaferler uzakta, yakın yok artık…
İzinden gittiğim, çığırdan çıkmış;
Dost diye saydığım, bakın, yok artık.

Çaresizlik benim kederim, dedim.
Yetiş ey! Deseler ne derim, dedim.
Bülbülce çilemek kaderim, dedim,
Gül isen de eski kokun yok artık.

Yığınların omuz omza halveti,
Yüreklerde var ediyor kasveti.
Oğuzlar Soyu’nun cenge hasreti…
Pusatın yok; yayın, okun yok artık.

Can atınca geçmek için önlere
Yüz’ümüz olurdu bedel, binlere.
“Haydi” deyip coşma, nafile yere
Zalim üzerine akın yok artık…