Hasret Şiiri - Kezban Turan

Seni özlerdim hep içten içe
Yalnızca güneşe anlatırdım
Ne olacaksa sanki
Kimse bilmezdi, saklardım.

Hep gurbet kokusuydu
Aldığımız nefes,
Ta uzaklardan gelen bir ses
Hasret olur
Ağlardım.

Hangi kıvırcık kumral saç
Anımsatırdı seni bu kadar,
Sonunda hangi yalnızlığa
Sevgili olurdu
Uzayıp giden yollar?

Gecelerden bir gece
Çiçekler yağarken üstüme
Kalbin için tuttum birini,
Parmaklarımın ucunda yürüdüm
Kimse duymadı
Usulca saçına taktım.